Kilka słów o historii Pierwsze ozdoby do włosów pojawiły się w starożytności, w okresie zwanym Jōmon (14.000 do 300 p.n.e.). Uznawano wtedy, iż pałeczki z drewna, bądź gałązki za odstraszające złe duchy talizmany i noszono we włosach. Zaczęto także nosić przodków współczesnych grzebieni. W okresie Nara (710 to 794), którego początek wyznacza przeniesienie dworu cesarskiego do specjalnie w tym celu zbudowanego od podstaw miasta Heijō-kyō, W okresie Nara najsilniej w całych dziejach Japonii zaznaczyły się chińskie (także koreańskie) wpływy na dworze i wśród arystokracji, co przyczyniło się m.in. do rozkwitu architektury i sztuki sakralnej. Zwany także stuleciem kobiet, gdyż z 7 panujących wówczas władców 4 były kobietami. To właśnie w tym okresie z Chin przywędrowały grzebienie zwane zan, zapisywane tym samym znakiem co kanzashi. W okresie Heian, znanego z rozwoju sztuki oraz literatury. Pierwsza powieść, Genji Monogatari powstała właśnie w tym okresie i wciąż jest uznawana za najwybitniejsze dzieło japońskiej literatury. Styl tego okresu nie sprzyjał kanzashi, bowiem moda wymagała aby arystokratki nosiły fryzurę zwaną taregami (垂髪) - długie włosy, związane luźno na plecach w koński ogon. Większą popularność kanzashi przyniosła zmiana mody w okresie Azuchi–Momoyama, gdy kobiety zmieniły fryzury na tzw. japońskie włosy, zwane Nihongami (日本髪). Fryzurę tę ozdabiano szpilkami i grzebieniami, które według legendy wykorzystywano niekiedy jako broń. Okres Edo natomiast przyniósł rozkwit sztuki wytwarzania kanzashi, gdyż fryzury stał się bardziej skomplikowane i wymagały więcej ozdób. Powstało wiele nowych form kanzashi, oraz jak wszystko w Japonii noszenie ozdób uległo pewnej rytualizacji, szczególnie w środowisku geiko, gdzie po sposobie noszenia można było określić status geiko, oraz staż praktykantek, zwanych maiko. Podsumowując: kanzashi to nie jest technika ale rzeczownik który określa pewną grupę ozdób do włosów. Są to szpilki i grzebienie w wielu kształtach, nie tylko w formie jedwabnych kwiatów. Różnicę tę można wyraźnie dostrzec na Rakuten, czyli większym japońskim Allegro, gdzie po wpisaniu w wyszukiwaniu słowa "kanzashi" widzimy różnorodny wybór ozdób: od prostych grzebieni bez wzorów, po wykwintne szpile w firmie wachlarza. Czym jest więc kanzashi i czym różni się od tsumami zaiku?
Różnica jest bardzo prosta: kanzashi to ogólne słowo oznaczające szpilkę do włosów. Szpilka może być wykonana z dowolnego materiału i może mieć niemal dowolny kształt. Poszczególne rodzaje ozdób mają swoje odrębne nazwy. Tsumami zaiku oznacza technikę w której wykonuje się ozdoby. Tłumaczy się to mniej więcej jako “technika szczypania” . Tsumami kanzashi określa się więc szpilki do włosów wykonane w technice tsumami zaiku. Z kolei hana tsumami kanzashi to osobny rodzaj kanzashi. Hana oznacza kwiat. Lub nos. Ale w przypadku hana tsumami kanzashi używany jest rzecz jasna znak oznaczający kwiat ;) Hana tsumami kanzashi to szpilki do włosów w kształcie kwiatów, które najlepiej kojarzone są z maiko, czyli praktykantkami na gejsze (lub inaczej geiko, jak nazywa się je w Kioto) Kanzashi stało się więc swoistym skrótem myślowym, wygodną dla Europejczyka, choć nieprawidłową alternatywą dla zwrotu tsumami zaiku. Nie zamierzam oczywiście nikogo namawiać do zmiany myślenia czy sposobu mówienia. Tym bardziej, że mnie samej w ciągu lat zwyczaj nazywania mojej pracy kanzashi weszło w krew, gdyż wtedy wtedy ludzie wiedzą o czym mówię - nazwa tsumami zaiku jest im zaś najczęściej obca. Niemniej, jest to kwestia którą należało uściślić, nim przejdziemy do części II
1 Comment
4/24/2016 02:50:45 am
Chętnie się uczę od Ciebie prawidłowej terminologii i znaczenia poszczególnych pojęć - dzięki za to, że dzielisz się wiedzą. Buziaki!
Reply
Leave a Reply. |
Wisteria Gardens StudioPodróże Wisterii małe i duże Archives
July 2017
Categories |